Public policymaking and its analysis at national and European levels

Abstract

The author describes the specific features of public policy process at the European Union level and its differences related to policy-making at national level. He underlines, among other things that the policy agenda in the European Union is being shaped differently. At the national level the agenda is under greater influence of politicians who are closely interconnected with voters. At the European Union level the technocratic (not directly elected) European Commission has a monopoly of legislative initiative. Furthermore, at the European level feasibility studies - as an element of the pre-decision stage in public policy-making - tend to be ignored. In nation-states we can see such analyses as a result of competition taking place between those who rule and their political opposition. At the European Union level it is not the case. The author points out that these mechanisms would have been beneficial for the EU member states. They would have halted the implementation of decisions which ran the excessive risk. He has also in mind the decision related to the introduction of the monetary union. In his opinion, this decision was made without a proper feasibility analysis (costs and profits). Basically, the decision on a common currency was made on political rather than substantive grounds. A large number of experts were against the idea as they perceived serious risks involved in it. The supporters of greater European integration ignored the fact that the monetary union deprived nation-states of many factors that affected the economic development in a positive way. The point is that they were under influence of "total optimism" expecting only good results of the monetary union. The mechanisms of crisis management, including exit scenario from the monetary union, or methods of supporting those members who need financial aid, have not been even created. Furthermore, the evaluation of the monetary union was not properly carried out as it was based on the assessment of the process (for example, smooth introduction of euro notes and coins or phasing out of the national currencies in 2002) and not of its results.

Autor wskazuje na specyfikę sposobu tworzenia polityki publicznej na poziomie Unii Europejskiej w porównaniu ze sposobem tworzenia polityki na poziomie krajowym. Podkreśla m.in. to, że w UE inaczej kształtowana jest agenda polityki. Na poziomie krajowym w większym stopniu kształtują ją politycy pozostający w bliskiej relacji z wyborcami. Na poziomie europejskim kształtuje ją Komisja Europejska, która posiada wyłączne prawo do inicjatywy ustawodawczej w UE i jest instytucją technokratyczną (nie pochodzi z bezpośrednich wyborów). Ponadto na poziomie europejskim analiza wykonalności polityki publicznej bywa ignorowana (na etapie przed decyzyjnym). W państwach narodowych takie analizy są realizowane z uwagi na istnienie mechanizmów konkurencji między rządzącymi i opozycją. W strukturach UE nie ma takich mechanizmów. Jednocześnie autor wskazuje, że taka analiza mogłaby zapewnić Unii Europejskiej korzyści. Blokowałaby wprowadzanie w życie decyzji obarczonych nadmiernym ryzykiem. Ma tu na myśli również decyzję o wprowadzeniu unii monetarnej. Jego zdaniem, zapadła ona bez właściwej analizy wykonalności takiego przedsięwzięcia. Decyzję o wprowadzeniu wspólnej waluty podjęto z uwagi na czynniki polityczne, a nie merytoryczne. Znaczna część ekspertów była przeciwna temu, wskazując na istotne ryzyko. Zwolennicy daleko posuniętej integracji gospodarczej w UE nie uwzględnili faktu, że integracja monetarna pozbawia państwa czynników, które mają pozytywny wpływ na rozwój gospodarczy. Jednak w gronach politycznych panował klimat "totalnego optymizmu" w odniesieniu do rezultatów unii monetarnej. Nie uwzględniano nawet scenariusza negatywnego. Nie stworzono mechanizmów zarządzania kryzysowego, w tym mechanizmów opuszczenia unii, sposobów wsparcia członków, którzy nie radzą sobie z członkostwem. Ponadto w niewłaściwy sposób dokonywano ewaluacji skutków unii monetarnej. Robiono to na podstawie osiągnięć technicznych (oceniano proces, a nie jego rezultat), jak sprawne wprowadzenie banknotów i monet euro, a także wycofanie walut krajowych w roku 2002.